Nie słodzę kawy. Cukier niezdrowy, a gdy się człowiek odzwyczai, to i niesmaczny. Co do mleka (do kawy), to się waham. Według niektórych też niezbyt zdrowe. Ale za to smaczne. Zapytałem kolegi, który wydawał się specjalistą od zdrowej żywności. Rozróżniał nawet zdrowe i niezdrowe cynamony. Myślałem, że ma wyrobione zdanie, ale on sięgnął po telefon i przekazał moje pytanie dalej. Po prostu zadał je smartfonowi, a mnie pokazał odpowiedź.

Brzmiała mniej więcej tak: kawa z mlekiem nie jest niezdrowa, choć w sieci można znaleźć opinie, że jednak jest. Ale badania dowodzą… Kolegę to uspokoiło (pija kawę z mlekiem), mnie nie do końca przekonało. Bo to przecież także opinia znaleziona w sieci. Jedni piszą, że kawa z mlekiem zdrowa, inni, że niezdrowa, jeszcze inni, że nie tak zdrowa, jak mogłaby być, gdyby nie była z mlekiem. A jeszcze inni, że to zależy. Każdy może sobie wybrać odpowiedź, która mu pasuje, i pić, co lubi. Zresztą mniejsza o kawę – ciekawszy jest ten mechanizm utwierdzania się w swoich poglądach. Piję z mlekiem – szukam tekstów promlecznych. I znajduję. Może podświadomie właśnie ku takim się zwracam, a może jakiś algorytm podsuwa mi takie w pierwszej kolejności.

Czy zatem pytanie Internetu o radę jest jak wróżenie z fusów? Albo z lotu ptaków? Albo ze szklanej kuli? Zaokrąglone monitory można wszak uznać za fragmenty szklanej kuli. Czy zatem sztuczna inteligencja jest babką, która wróży na dwoje? A może nowożytną wyrocznią, wypowiadającą się w sposób wielce zagadkowy? Dopiero po fakcie rozumiemy, co miała na myśli. Gdy ta kawa z mlekiem, cukier biała śmierć i szkodliwy cynamon już nam zaszkodzą, przyznamy rację opcji ostrzegawczej.

Ja bym zrobił tak: Sprawdziłbym w Internecie, jak się wróży z fusów (oby nie było zbyt wielu sposobów). Potem fusom zadałbym pytanie, który artykuł na temat kawy jest prawdziwy. Potem przeczytałbym artykuł i wypił kawę zgodnie z zaleceniami. Tylko jak wypić tę kawę na fusy – z mlekiem czy bez mleka? No i o fusy w codziennej praktyce coraz trudniej. Kawa rozpuszczalna rozpuszcza się razem z przekazem. Z kolei ekspresy wypluwają fusy w formie zbitego krążka. Dla wróżbitów to skompresowanie informacji, nie do odczytania bez specjalnego programu komputerowego. W końcu poszedłbym na kompromis, a po kawie (z odrobiną mleka) nakarmiłby Internet nowymi danymi – niech ma z czego klecić te swoje opowieści.

Coraz bardziej uzależnieni od Internetu, szukamy w nim odpowiedzi na wszystkie pytania. Nawet jadąc do sklepu po kawę, niektórzy włączają nawigację. Nikt nie potrafi odczytać przyszłości z rozjechanych ptaków.